Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Duo Reges: constructio interrete.

Quod idem Peripatetici non tenent, quibus dicendum est, quae
et honesta actio sit et sine dolore, eam magis esse
expetendam, quam si esset eadem actio cum dolore.

Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito
tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque
modico.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Gerendus est mos, modo recte sentiat. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Si id dicis, vicimus. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Pauca mutat vel plura sane; Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Bork
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Magna laus.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Deprehensus omnem poenam contemnet.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Nulla erit controversia.
Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
  1. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
  2. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
  3. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
  4. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.